ماریا مونته سوری ایتالیایی (1870-1952) 200 نوع اسباب بازی گروه شب نقاب با ماشین (ابزار آموزشی) را برای تمرین روش آموزشی خود ( آموزش مونته سوری ) توسعه داد.
هر کدام از اینها هدف خاص خود را دارند، مانند آموزش حسی ، آموزش زبان و آموزش ریاضی ، کودکان این مضامین را از طریق بازی خود کشف کرده و به دست می آورند تا بتوانند سازگاری با جامعه را توسعه دهند و شخصیت خود را شکل دهند.
در ژاپن ، دانشگاه Keio تجهیزات زمین بازی را در سال 1871 نصب کرد (Meiji 4) و در سال 1873 (Meiji 6)، وزارت امور داخله صنعت تولید را به فروش محصولات با هدف محبوبیت اسباببازیهای آموزشی تشویق کرد.
وزارت آموزش و پرورش همچنین فعالیت هایی مانند انتشار مقاله ای در مورد بیسبال به عنوان یکی از بازی های توپ در شوگاکو یومیهون و تشویق کنداما در “دوجو سن” را آغاز کرد.
در سال 1879 (Meiji 12) او “قانون مهدکودک 20 Yuuki” را منتشر کرد که نظریه فروبل را معرفی کرد. در سال 1914، اوریگامی به مواد آموزشی مهدکودک و مدارس ابتدایی اضافه شد.
در طول جنگ جهانی دوم ، اسباببازیهای نظامی مانند هواپیماهای مدل به آموزش مدارس معرفی شدند، اما پس از جنگ، این گونه اسباببازیهای جنگی از کلاسهای درس حذف شدند .
بلوک های ساختمانی چوبی ، یکی از ساده ترین اسباب بازی ها، همچنین گفته می شود که بهترین اسباب بازی برای رشد ذهنی هستند.
اندرو ویتکین ، مدیر بازاریابی مگا برندز ، به Investor’s Business Daily گفت: “این (بلوک های سازنده) هماهنگی چشم و دست را توسعه می دهد، مهارت های ریاضیات و، ویتکین میگوید که بازی با تیله ، کیسههای لوبیا و توپ نیز یک ماده آموزشی مؤثر است که میتوان با استفاده کامل از ذهن و بدن، تواناییهای مختلفی مانند آگاهی فضایی و ارتباط بین علت و معلول را توسعه داد.
یکی از بارزترین اسباببازیهایی که بر رشد کودک تأثیر میگذارد Play-Doh، Silly Putty و خاکهای قالبگیری مشابه است که میتوان در خانه ساخت.
مری آچی، یکی از مربیان مرکز آموزش اولیه کالج ولزلی ، توضیح داد که چرا این نوع اسباببازیها بر رشد فیزیکی کودکان، تقویت شناختی، اثربخشی آموزش عاطفی و رشد اجتماعی تأثیر میگذارند.