انتقال طرح بر روی فرش اردکان گل ابریشم به روش های مختلفی انجام می شود. می توان آن را مستقیماً از ذهن و دست بافنده یا به طور غیرمستقیم از طرحی که روی کاغذ کشیده شده به فرش منتقل کرد.
با استفاده از تکنیک دوم، می توان فرش را مستقیماً از روی الگو اجرا کرد یا طرح را ابتدا به یک کارتون منتقل کرد.
این کارتون یک طراحی کاغذی در اندازه کامل است که مربع است و هر مربع نشان دهنده یک گره از یک رنگ خاص است. بافنده آن را روی ماشین بافندگی قرار می دهد و طرح را مستقیماً روی فرش ترجمه می کند.
این کارتون برای بازتولید طرح های بسیار پیچیده و به عنوان الگوی اصلی برای تولید بیش از یک فرش استفاده می شود.
تصور می‌شود بسیاری از بهترین فرش‌های شرقی، که از طریق جزئیات فراوان به جلوه‌ای باشکوه دست می‌یابند، از کارتون‌هایی بافته شده‌اند که توسط تذهیب‌کنندگان نسخه‌های خطی کشیده شده‌اند.
این گونه روش‌های انتقال منجر به بی‌نظمی‌های اجتناب‌ناپذیر نقش می‌شود که چون نشانه‌های فردیت هنری خالق است، جذابیت خاصی به فرش دست‌بافت می‌دهد.
تفاوت عمده زیبایی شناختی فرش دستباف و ماشینی در این است که انتقال مکانیکی طرح در فرش ماشینی باعث ایجاد یکنواختی در نقش می شود و نشانه های کار فردی را محو می کند.
از زمان های قدیم تا اواخر قرن نوزدهم، فقط از رنگ های طبیعی استفاده می شد. برخی از گیاهانی مانند جنون، نیل، سماق، جنستا و وود به دست آمدند.
برخی از نرم تنان و حشرات. بیشتر آنها با افزودن مواد شیمیایی مختلف مانند زاج بهبود یافته اند که رنگ ها را در فیبر ثابت می کند.
به‌جز رنگ‌های قهوه‌ای تیره تا سیاه، که محتوای اکسید آهن بالایی دارند و اغلب الیاف را تجزیه می‌کنند، رنگ‌های طبیعی عالی هستند.
زیبایی و ظرافت رنگ قابل توجهی دارند و بادوام هستند. بخش عمده ای از جذابیت فرش های عتیقه در رنگ ها و سایه های کمی متفاوت به دست آمده با این رنگ های طبیعی نهفته است، اثری که در تجارت به آن ابراش می گویند.
